 |
| Magister & puer (Orbis Sensualium Pictus) |
El autor, E. J. Brooks, tras advertir a los profesores que esta metodología irrumpe con fuerza de la mano de Rouse y su escuela, nos tranquiliza diciéndonos que no se trata de ninguna novedad, pues ya Comenius enseñaba así "hace más de trescientos años" (nada menos que en 1658).
VSQUE adhuc, O magistri, duo fere modos Latine docendi perpessi sumus. Vsitato modo conabamur cogere pueros discere ex grammatices libris regulas complures exhibentibus, quarum maior pars exceptiones habet, duplicationes, triplicationes: neque id finis; supererant Latine reddenda spinosissima, ipsique insuper textus antiqui labore Sisyphio perlegendi, Anglice reddendi, memoriter declamandi. Attamen obsoletus ille modus hoc saltem frugiferi habebat, quod pueris abunde praebebat quae facerent, idem magistris satis moderato labore constabat. Sed illa fuerunt. Inrupit in scholas, saeuitque iam atrociter, directa methodus a doctissimo doctore Rousio et aliis eiusdem farinae praeceptoribus inculcata, discipulis illa quidem facilis sed magistris intolerabilis, ita ut nec Maronis centum linguae tanto operi possint sufficere nec mens Sesquiulixei. At, O collegae et amici multa et grauia passi, erigite animos: nolite timere directam methodum. Res est immensi operis? Labor omnia uincit. Temptando Achiui Troiam intrauerunt. At enim magistrum ridendum facit, pueris risum praebet. Magistrum ridendum facit non directa methodus sed magister ipse, qui ludimagistrum se profiteatur, functionem feminarum. Vt in matrimonio uiri iura nullius sunt momenti liberorum salus maximi, sic in educatione salus discipulorum maximi est, dignitas magistri susque deque habetur. In ludo litterario pueri si rident, satis discunt. Risu corpus augetur, uox et latera confirmantur, acuitur ingenium. Ergo cauete ne aspernemini directam methodum: non est ab hodiernis magistellis nunc primum reperta: abhinc plusquam trecentos annos Comenius ita docebat. Immo quemadmodum nos matres nostras audiendo uerborum Anglicorum significationes imbibimus, sic Romani quoque antiqui Latine loqui Latine loquendo discebant. Neque id sine ratione, nam illi quidem cum Latine loquentibus colloqui necesse habebant: nos hodie uiuentes Angli cum Anglis in Britannia cur Latine sermocinari discamus non liquet, nisi ut antiquorum lingua scriptos libros legamus nullis adminiculis Anglice reddentium auxiliantibus. Quem ad finem non directe tendit ea quae uocatur directa methodus. Nihilominus, quam commendant doctores tam eruditi tam acuti tam strenui, eam oportet adumbremus utique tam bene quam possimus qualis sit et quomodo operetur. Directa methodus non sinit ne uerbum quidem unum nisi Latine in schola loqui. Verbum Latinum si parum intellegitur, aliis uerbis Latinis explanandum est, ignotum per ignotius. Ergo ut in priscis et cascis scholis pueri locutiones Latinas colligebant ad prosas concinnandas et uersus ornandos, similiter hodie magister cogitur Latinas locutiones colligere quibus classem regat. Tamen nolite flere, 0 collegae. Praesto sum ferentarius amicus auxilium in rem trepidam suppeditans. Hic uobis subicio, quamuis temerarium uideatur sine pontificali auctoritate mysteria pontificum diuolgare, congeriem munitionum ad directe docendi negotium idonearum. Hic habetis ipsissimum purum putum exemplar lectionis secundum directam methodum datae, sertum Meleagri, unde extrahatis pauca quidem sed rosas, quae phrasin, id est corpus eloquentiae, faciant, per quam pueris terrorem incutiatis inspectoribus admirationem. Haec est materies quam detis eis. Audite pueri praesentes absentes omnes et unusquisque.
Perendie erit examinatio, in qua si quis satis bene fecerit, uiuus effugiet, sed pueri illi pigerrimi qui deliberata mente semper opus suum neglegunt pro certo detecti reperientur. Videbimus. Videbimus. Scit quid sit quid magister. Vt in pilarum trium ludo et in bello sic in educatione quoque impetus a tergo est efficacissimus, ut ad eam extremitatem argumenta applices quae sit rationis maxime capax. Dicat puer adunco naso. Frater tuus si de quinque malis tibi duo dederit, quot mala habebit? '0 domine, nescis fratrem meum.' Nulla mihi ioca, aut tibi dabitur malum. Heus tu, puer alter improbe, hoc age, huc ueni. Quid est tibi nomen? 'Sextus sum Salius Subsilius.' Quid facis? 'Strepitum facio.' Quid aliud? 'Caput in pluteum insero.' Cur caput in pluteum inseris? 'Timeo ne uacuom sit.' Ecquid aliud? 'Surgo, sedeo, sedeo, surgo, ut Iacchus in cistula. Ego sum limes ultimus.' Iterum edico: si plures nugas habebo, dabo omnibus tres horas exercitationis militaris cum physicis spasmis, sine optione multae. Haec est uia ponendi id trans eos, O magistri. Quodsi si quis interroget quid sit usus classicorum, fac respondeas: Quid sit usus classicorum rogitas? Quid est usus ullius rei? Quis est usus tui? Nihil. Sed Latine discere magno est usui, nam pueris aliquid dat quod sine damno ipsis et sine molestia nobis perperam faciant. At ecce aliud portentum priore peius. Puer ille faciem ostendit Gorgone terribiliorem: labris huc illuc contortis grunnit, mugit, sibilat: digitis in os ingestis linguam, palatum, fauces explorat. 0 Chimaera bombinans in uacuo, quid tibi malist? Vin agere emeticam, an Sancti Viti saltatione laboras, an delirio trementi? 'Nihil istorum, 0 domine. Phoneticis studeo.' Alio loco, sodes, in biologico laboratorio, nisi uis atramentum horrore corrumpere. Ceteri, agite, singillatim interrogationibus respondete quisque suae. Tu, puer qui stas cum sedere oporteat, dic, quaeso, quid sit reductio ad absurdum. 'Nescio, domine: nunquam sum eo reductus.' Recte dicis id quidem; nam inibi ab initio es, absurditas mera sine ulla reductione ob quantitatem sumendam. Habes nullam generalem informationem. Quin igitur expergiscimini, laborate, cerebris utimini; tenete aures et oculos apertos et ora clausa; obseruate, experimenta facite, et ex prius factis et auditis colligite ratiocinando quae sequantur corollaria. Proinde deliberata cogitatione responde tu, puer ultime primi subselli. Quid est directa methodus? 'Placeat, domine, reductio est ad absurdum.' O mente fatue, intellectu occaecate, moribus impudentissime. O mons mendaciorum, O sterquilinium stultitiae, O Auerne ignorantiae. Socialista, Communista, Bolsheuice, Liberalis, abi dierecte ad praefectorum cameram cum his litteris, quae docebunt illos quae tibi facere debeant. Si haberem asinum qui nollet ire, putasne me flagellaturum? 0, non, non.
E. J. BROOKS
DIRECTA METHODVS
Author: E. J. BROKS
Source: The Classical Review, Vol. 41, No. 6 (Dec., 1927), pp. 209-211
Published by: Cambridge University Press on behalf of The Classical Association
Stable URL: http://www.jstor.org/stable/700019
